Χαρακτήρες

par d i v, mardi 25 avril 2017, 23:27 (il y a 2770 jours) @ Claire

.























τη στιγμή της ανάπαυλας
ένα άρμα μάχης μέσα στην ηχώ
πυροβολεί έναν άντρα γυμνό

τίποτα δεν μπορεί να παγώσει
πιο πολύ από τη ράχη ενός
βιβλίου

να επανέρχεσαι
εθελουσίως στην
κατάσταση του εμβρύου
ενός ηττημένου
σήμερα στη μαλακή
γαστέρα της
ύπαρξης

καμία σάρκα
κανένα πνεύμα
καμία αποκρυπτογράφηση
κανένα αγγείο αρχαϊκό

να μην είμαι παρά ένας εκεί που χιλιάδες
καρδιές μάτωσαν μέσα
στην αβάσταχτη νύχτα
όταν ο άνεμος βούτηξε στο
δέρμα σου



σμιλεύω το φλοιό
της δικής μου ενέργειας
είμαι αυτός ο μεγάλος πίθηκος ο
απολιθωμένος στην πέτρα

η γκαζέλα η ξεσκισμένη
από το λιοντάρι
ο άνθρωπος ο γδαρμένος
από τον άνθρωπο

αδιαιρετότητα
ρείθρα ώχρας

το κατώφλι της πόρτας μου
σαρωμένο με ξερό νεύρο

διακοπή-ρωγμή

είμαστε απαρατήρητοι
στη φωτιά

το λαχάνιασμα του παιδιού
φανερώνει τους φόβους του με
βεβαιότητα και ανακούφιση
το χέρι που αναζητούμε
φαίνεται δυσπρόσιτο και
διαφανές
ο έφηβος βουλιάζει στις
πέτρες για να ασκήσει
τους γρίφους του

σ’ ολόκληρη τη ζωή μας
πίνουμε στο αγγείο
των ημερών την εκσπερμάτωση του
πατρός

πρέπει το αίμα με κραταιά
φωνή να ασκεί μια εξουσία

το απόσπασμα της πόρτας
δεν απασχολεί κανένα φως
ο σκοτωμένος τοίχος δε δέχεται
κανένα ήλιο
το λυκαυγές είναι αυτό το μπαλκόνι που έσπασε
ανάμεσα στα οστά

πάντοτε αυτό το ίδιο όραμα
προορισμένο για την αποτυχία

το αλληλοσκοτωμένο είδος δεν είναι
παρά η επανακύκλησή του

να αισθάνεσαι εκ νέου
την ροή των σφυγμών του αίματος
να βλέπεις ότι είσαι
πάντοτε μόνος σε
ένα χώρο για να γράφεις ξανά
λευκές σελίδες

κάτι είναι σάπιο
κάτι άγγιξε τον
πάτο
όλα πάνε καλά και εξακολουθούν
σπέρμα και αίμα
πάντα να δικαιολογείσαι

ο χρόνος σε σχέση με το
χώρο
οι σκοπιμότητες
σε σχέση με
το αντικείμενο
ο άνεμος σε σχέση με
το διάστημα
η αέναα νεκρή λέξη σε
σχέση με τη φράση

μετά τον άνθρωπο και τον
αιρετισμό του απομένει αυτός ο ψηλός
τοίχος να εκτελεστεί

κοιτώ το χέρι του νεαρού κοριτσιού που κάθεται στα
δεξιά και φαντάζομαι αυτό το ίδιο χέρι να με αυνανίζει
κρυώνει το φύλο μου
διψάω
θέλω να αφοδεύσω
στοχασμό στην αίθουσα αναμονής του ιατρικού κέντρου

μια νέα επινόηση για μια αναπό-
τρεπτα
αδιάκοπη αυτοκαταστροφή

καμία ανταπόκριση
κανένα χέρι να αρπάξεις
κανείς θεός
καμία πνοή
κανένα κλαδί
κανένα φύλο
καμία συνουσία
τίποτα